تاثیر سه عنصر رنگ،الگو و بافت در دکوراسیون داخلی

دکوراسیون داخلی رامسین: اصولا رنگ در دکوراسیون داخلی یکی از عناصر حیاتی به حساب می آید. و از طرفی این رنگها هستند که فضا را تحت تاثیر خود قرار می دهند.

رنگ ها می توانند در هر محیطی تغییر و تحول ایجاد کنند و به واسطه حضور آنها همه چیز شکل و شمایل پیدا کند.

جدا از بحث زیباشناسی، نباید تاثیرات روانی رنگها را نادیده گرفت. رنگ به خوبی توانایی این را دارد که بر روان ما تاثیر بگذارد!

در این مطلب یک دکوراتور جوان سعی کرده است که با گزارشی از مشاهدات و تحقیقات خود سه موضوع مهم و بالقوه را در طراحی دکوراسیون مد نظر قرار داده و در باره آن توضیحاتی ارائه کند.

*

 

رنگ، الگو و بافت از جمله عناصر تشکیل دهنده یک دکوراسیون داخلی هستند. از این سه عنصر به منظور خلق استیل، حالت و احساس در فضای داخلی منزل استفاده می شود. به همین خاطر در استفاده درست و بهینه از رنگ ها در محیط خانه لازم است به نکاتی توجه کنیم:

۱- نقاشی و رنگ کردن فضاهای کوچک با رنگ های روشن و همچنین رگه های سرد موجب می شود محیط را باز و وسیع نشان دهد.

۲- پوشاندن سطوح فضاهای بزرگ با رنگ های راحت، گرم و دنج.

۳- رنگ های روشن سرد باعث می شوند دیوار ها در فاصله ی دورترمحو شده و فضا از آنچه که هست، گسترده و فراخ تر به نظربرسد. و دیوار ها از آنچه هستند دور تر به نظر میرسند .

۴-رنگ های گرم و تیره باعث می شوند دیوار ها نزدیکتر به نظر برسند در نتیجه فضا کوچکتر نشان داده می شود

بنابرین رنگ های تیره و گرم معمولا برای فضا ای بزرگ استفاده می شوند .

۵- بهتر است برای ایجاد بهترین طرح های رنگی، رنگ های هسته ای (خنثی؛ سه رنگ سفید؛ طوسی و سیاه) را  انتخاب کنید که خسته کننده  و کسالت آور نباشد.

۶- رنگ ها را به صورت طبیعی توزیع کنید تا آنچه در طبیعت می بینید همان چیزی باشد که در ترکیب  رنگ های یک واحد مسکونی می بایست به کار برود.

آسمان رنگ روشن؛ درختان و کوه ها و میان زمین و آسمان رنگ های مدیوم و زمین به رنگ تیر است. درمقیاس کوچکتر ما از این ترکیب بندی رنگی برای ایجاد دید چشم نواز و یک فضای طبیعی  راحت استفاده می کنیم؛ به این شکل که کف را با رنگ  تیره؛ دیوار ها با رنگ  مدیوم و سقف را با رنگ روشن پوشش می دهیم. این ترکیب آشنا احساس امنیت می دهد و فضایی همانند طبیعت کره ی زمین را ایجاد می کند.

استفاذده از قاانون توزیع رنگ ها:

استفاده از رنگ های هسته ای روی سطح ها یا آبجکت های بزرگ  مانند کف طبقه یا مبلمان.

استفاده از سایه های قوی تر در مقدار کمتر روی آیتم های کوچکتر خانه مانند دیوار یا صندلی.

استفاده از رنگ ها با تناژ قویتر در کوچکترین فضاها و مکان ها.

توزیع کردن لکه رنگ ها دورتا دور اتاق یا فضا به منظور ایجاد یک مجموعه واحد.

رنگ های غالب در یک فضا، منظور رنگی است که اکثر فضا را در بر می گیرد.

معمولا تنالیته های روشن رنگ ها یا رنگ های خنثی می باشند به منظور ترکیب رنگی بهتر و جلوگیری از خستگی اشخاصی که طولانی مدت در آن فضا حضور دارند و همچنین ملموس تر شدن کاربری و …. از لکه های تیره تر رنگ های روشن استفاده می شود. مانند رنگ بنفش، قرمزو …

لکه هاای رنگی باید به گونه ای در فضا پخش شوند که فضای مورد نظر یک مجموعه واحد به نظر برسد و در کل فضا لکه هایی با آن رنگ به چشم بیایند. آبجکت هایی با رنگ های فتته شده نباید بیش از اندازه بزرگ باشند یا لکه هایی با تعداد نامتناسب رنگ و فضا داشته باشند. در غیر این صورت باعث ایجاد شلختگی بصری می شود که اصلا خوشایند بیننده نخواهد بود و در صورتی که معمار نتواند ترکیب را به درستی انجام دهد بر روی زندگی و روان ساکنین اثرات نامطلوبی خواهد گذاشت.

معماری فراتر از آن چیزی است که به عنوان یک شغل می شناسیم و وظیفه ی معمار فراتر از آنچه می بینیم و اثرات آن نیز همین طور…

 

 

 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا