اجرای دکوراسیون در فضای منزل یا محل کار!

هر گونه محیطی از محل کار تا جایی که در آن سکونت داریم، قابلیت زیبا شدن را دارد؛ تنها میبایست از اصول و عوامل سازمان بندی صحیح بعلاوه کمی ذوق و سلیقه استفاده کرد تا شرایط مناسب و دلخواه پدید آید.

آغاز کار در فضاسازی و تزئین باید عاری از جنبه های ذهنی و خیال پردازی غیر واقعی باشد. برخورد اول با مساله لازم است با در نظر گرفتن عینیات و امکانات صورت پذیرد.

ساختن خانه‌ای در رویا آسان اما در عمل سخت و دشوار است!هدف از این مقدمه نفی اهمیت و نقش تخیل نیست بلکه منظور ارائه طریقتی است که تخیل نیز مانند سایر عوامل، تحت نظمی منطقی درآید و شکل عنصری سازنده به خود گیرد.

به خاطر عوامل متعددی که در شکل‌گیری یک طرح موقت دخالت دارند اجرای کار نیازمند برنامه‌ای دقیق و منظم است. پیشرفت قدم به قدم و حساب شده از اتلاف دقت و هزینه می کاهد و در نتیجه حاصل کار را پر ثمر می‌سازد، لذا در طرح اجرائی عواملی چند لازم است مورد نظر قرار گیرد.

نخستین عنصری که در شروع باید مدنظر قرار گیرد عملکرد و نحوه استفاده از فضای داخلی است. یک چهار دیواری می‌تواند به عنوان اطاق خواب، نشیمن، اطاق بچه، آشپزخانه، سالن ورزش، فروشگاه یا اداره شخص معین برای فعالیت مشخص قرار گیرد…. ضروری است با استفاده از عواملی چون نورپردازی و چیدن مبلمان تقسیم گردد تا عملکرد هر یک دقیقآ مشخص گردد.افرادنیازهای یک خانواده پر جمعیت با حتیاجات فردی مجرد یکسان نیست.

وجود اطفال خردسال قهرآ نوع خاصی تزئین را دیکته می کند خصوصیات روانی افراد خانواده و زمانی را که با هم یا جدا از هم در منزل صرف میکنند نیز از عواملی مهم در ارایش خانه بشمار می رود لذا منظور داشتن سلیقه کلیه اعضای خانواده ضروری است.

آسایش در نظر گرفتن آسایش ساکنان خانه بیش از زیبائی در دکوراسیون واجد اهمیت است. اطاق زیبا اما غیر قابل استفاده تدریجا به جایگاه ارواح بدل میگردد! محل کار زندگی یا استراحت چنانچه شرایط مناسب و راحتی فراهم ننماید دارای فضای سنگین و کسالت بار شده افراد را از خود گریزان خواهد نمود نقش عمده معماری و تزئین داخلی در حقییقت ایجاد محیطی مناسب برای زیستن و فعالیت های انسانی است.

منظره اتاق، میزان نور طبیعی و خصوصیات معماری ساختمان از دیگر عواملی هستند که قبل از شروع تزئین باید مدنظر قرار گیرند.

این عوامل اجزا ثابتی را تشکیل می دهد که تغییر آنها و پس از اتمام کار دیگران امکان پذیر نیست لذا ترکیب بندی را طوری باید انجام داد که از جنبه‌های مثبت این ویژگی‌ها حداکثر بهره‌ برده ‌شود. نقشه انجام کار چه در ساختمانی نو و چه تغییر دکور یک ساختمان کهنه باشد باید با در نظر گرفتن شکل فضا و پیاده کردن نقشه آن صورت گیرد. کشیدن نقشه یکی از ضروری ترین اقدامات است.

جابجائی مبلمان یا تغییر رنگ بر روی نقشه امری ساده و بدون فرج است اما ارتکاب هر اشتباه پس از اتمام کار به قیمت صرف هزینه اضافی و دوباره کاری است .نقشه نه تنها فضای قابل استفاده را پیشاپیش نمایش میدهد بلکه به کمک ان می توان تعداد و اندازه اثاثیه مورد نیاز را نیز مشخص کرد.

 نور ضمن کشیدن نقشه مناطقی که از آنجا نور طبیعی به داخل تابیده میشود و نواحی تاریک، همچنین تعداد چراغهای سقفی و آباژور با تعیین محل دقیق آنها لازم است مشخص گردند محاسبه رو شنائی عمومی و نقاطی که احتیاج به نور بیشتری برای مطالعه یا کار دارند واجد اهمیت خاصی است.سطوحسطوح اصلی اتاق شامل سقف و کف ودیوار ها است؛ پرده‌ها روکش مبل و صندلی، سطح درها و پنجره ها نیز سطوح کوچکتر را تشکیل می دهند. رنگ، نقش، بافت در بزرگ یا کوچک جلوه دادن اتاق موثر است نقوش درهم و رنگهای تند بر سطوح مذکور قدرت جلب توجه بیشتری داشته و فضا را شلوغ و کوچک خواهند کرد

بازی با نور به اشکال مختلف می تواند در نمای ظاهری فضاتاثیرگذار باشد. حقه های بعدی مختلف که تنها با ایجادتغییرات در نورپردازی یک فضا ممکن است می توانند ابعاد آنرا نیز کوچک تر یا بزرگتر از آنچه هست نشان دهند. در اینجابه بعضی از این حقه های بصری اشاره می کنیم:

برای بلندتر جلوه دادن ارتفاع یک اتاق از چراغ های پایه دار که روی زمین قرار می گیرند یا چراغ های دیواری که نور را بهسقف می تابانند استفاده کنید. روشن کردن سقف آن را بلند تراز آنچه هست نشان می دهد.

برای کوتاه تر جلوه دادنارتفاع اتاق و صمیمانه تر کردن آن نور را از سقف دور نگاهدارید و برای روشن کردن فضا از چراغ های دیواری که نور رابه پایین می تابانند و آباژورهایی با کلاه های سر بسته استفاده کنید. همچنین جلب توجه بیننده به تابلوها و عناصر دکوراتیوی که در ارتفاع کم روی دیوارها نصب شده باشند می تواند تاثیر بسزایی در کوتاه تر نمایاندن ارتفاع اتاق داشته باشد.

چیدن مجموعه هایی از وسایل تزئینی روی سطوح پایین یا بر روی زمین و روشن کردن آنها با نوری متمرکز ازبالا هم همین اثر را دارد.

به منظور وسیع تر نشان دادن فضایی باریک و بلند کانون توجه را دیوار انتهایی فضا قراردهید. برای این کار مثلا پنجره ای که روی این دیوار است را چشمگیر سازید یا با قرار دادن یک اثر هنری بر روی آن و روشن کردن آن با یک نور نقطه ای متمرکز چشم را به آن جلب کنید. در مقابل سایر دیوارهای اتاق را با نور کمتر ویک دستی روشن سازید.

اگر می خواهید یک فضا بزرگتر به نظر برسد دو دیوار روبه رو به هم را با تاباندن نور کاملا روشن کنید. به این ترتیب فاصله آنها بیشتر به نظر می رسد. همچنین در صورت امکان از آینه در فضای اتاق استفاده کنید تا با ترکیب انعکاس فضا در آینه و نحوه نورپردازی چرخش نور در فضا بهبود یافته و در نتیجه اتاق بزرگتر به نظر برسد. از چراغ هایی که بر روی بازوهای قابل تنظیم نصب می شوند استفاده کنید و آنها را به آینه بتابانید.

برای کنترل نور در اتاق های بسیار روشن و آفتابی از سطوح مات به منظور جذب نور و پیشگیری از انعکاس ناخواسته آن بهره بگیرید. به خاطر داشته باشید سطوح صیقلی مثل شیشه، فلز، کاشی و رنگهای روغنی نور را منعکس می کنند و در نتیجه بر شدت نور فضامی افزایند و ارتفاع را بلندتر جلوه می دهند. در مقابل سطوح مات و بافت دار بیشتر نور را جذب می کنند. همچنین هرچه سطوح تیره تر باشند مقدار بیشتری از نور را جذب می کنند. برای اینکه فضایی را گرم و صمیمی جلوه دهید از چراغ های رومیزی متعدد استفاده کنید. توجه داشته باشید ازکلاهک هایی با رنگ های گرم برای این چراغ ها بهره بگیرید تا فضا را با نوری گرم و جذاب روشن کنند به عنوان مثال به جای کلاهک سفید از کلاهک های عاجی یا نباتی استفاده کنید.

پرده ای که به پنجره یک اتاق نصب می کنید تاثیر زیادی بر نما و حالت حکمفرما به آن خواهد داشت. زیرا پرده ها می توانند میزان نور طبیعی که به یک اتاق وارد می شود را کنترل کنند و همچنین پرده های شفاف همچون فیلتری نور را متاثر از رنگ خود عبور می دهند.

به همین خاطر انتخاب پرده باید با توجه و دقت در این قابلیت ها صورت بگیرد. چنان چه از منابع نور متعدد در یک اتاق استفاده می کنید، اما از نور کلی اتاق راضی نیستید قدرت لامپ بعضی از آنها را تغییر دهید یا با تغییر دادن حباب چراغ ها که زیادی شفاف یا کدر باشند یا به رنگ مورد پسند شما نباشند و همچنین کلاهک آباژورها، رنگ و میزان نور کلی اتاق را برای خود دلپذیرکنید.

برای رنگین کردن یک فضا با نور می توانید حالتهای مختلفی به آن ببخشید. نور آبی تاثیری آرام بخش دارد که اعصاب را آرامش می دهد و احساس تمایل به خواب را در شمازنده می کند. نور قرمز محرک و پرانرژی است و فعالیت و تحرکرا تشویق می کند.

سبز شادابی و طراوت به فضا می بخشد و مارا به یاد طبیعت و زمین می اندازد. نور بنفش رنگ اما میتواند هم آرامش بخش و هم مهیج باشد، بسته به اینکه بیشتربه رنگ قرمز متمایل باشد یا به آبی تمایل داشته باشد شدت  برای هر ناحیه تامین روشنایی خاص باید میزان منابعی از شدت روشنایی ایجاد شود.

 شدت روشنایی در سراسر ناحیه ای که تامین روشنایی آن مدنظر است باید به طور معقولی یکنواخت باشد. این بدان معنی است که سر تا سر اتاق باید به میزان مناسبی روشن شود. این امر به منظور اجتناب از ایجاد نواحی تاریک با وسعت زیاد است که ممکن است در حالتی که شخص بایستی از ناحیه تامین روشنایی مربوط به خود به اطراف نگاه کند بر تطابق چشم اثر بگذارد.شدت روشنایی باید با استانداردهای مربوطه انتخاب شود.

از تفاوت زیاد در شدت روشنایی سطوح مجاور باید اجتناب شود. تفاوت بین شدت روشنایی سطوح مجاور نباید از نسبت ده به یک تجاوز کند. از این رو درخشندگی اطراف ناحیه تامین روشنایی باید کمتر از درخشندگی خود ناحیه تامین روشنایی باشد؛ در غیر این صورت، قابلیت دید در این ناحیه، مختل می شود.همچنین ممکن است باعث خستگی چشم شود، زیرا در این حال باید خود را دو برابر با شرایط جدید تطبیق دهد.

در صورت تداوم این کار، چشم خسته شده و منجر به ناراحتی هایی از قبیل سردرد، خستگی مفرد و غیره می شود.حفظ شدت روشنایی: به منظور اطمینان از اینکه شدت روشنایی مورد نظر همواره تامین می شود، باید تدابیری برای حفظ شدت روشنایی، تعمیر و نگهداری و تمیزکردن چراغ ها اتخاذ شود.شدت روشنایی نباید هرگز به کمتر از ۸۰ درصد مقدار توصیه شده افت کند.

در طراحی های خوب روشنایی، برای جبران تقلیل نوردهی در نتیجه کهنگی لامپ و تجمع آلودگی روی چراغ ها، شدت روشنایی اولیه، بیشتر از مقدار لازم در نظر گرفته می شود.کنترل خیرگی چشم:به منظور پیشگیری از ایجاد خیرگی ناراحت کننده چشم ناشی از منابع نوری، درخشندگی آنها در زاویه های دید معمولی باید محدود شود.لامپ های بدون پوشش، باعث ایجاد خیرگی ناراحت کننده چشم می شوند زیرا درخشندگی آنها معمولاً خیلی زیاد است. این امر در مورد لامپ های فلورسنت بدون پوشش در حالتی که کار مداوم در زیر نور این لامپ ها مورد نیاز است نیز صادق است.چراغ هایی همانند لامپ فلورسنت از نوع بلند با پایه های باریک، بدون استفاده از وسایل کنترل چشم از قبیل پخش کننده های منشوری یا شبکه ای به کار می روند.

با این حال، در حالی که مدت زمان قرارگیری در زیر نور لامپ های فلورسنت بدون پوشش برای مثال در راهروهای اتاق استراحت و غیره کم باشد، استفاده از آنها قابل قبول است.انعکاسات ناخواسته: برخی از انعکاسات ممکن است در کارایی یا راحتی اشخاص، اختلال ایجاد کنند؛ مثلا انعکاس نور از روی سطوح براقی که روی آنها مطالبی نوشته شده است. معمولاً این امر خارج از کنترل طراح روشنایی است؛ زیرا به وضعیت قرارگیری در ناحیه تامین روشنایی نسبت به منبع نوری بستگی دارد.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا